inhoud

Genealogie Henric (de) Cock


INLEIDING.

De naam de Kok zou afkomstig kunnen zijn van het Franse "Le Coq" (de haan). Fonetisch klinkt dat als "kok" en zou dus in de Nederlanden zo zijn genoteerd. De schrijfwijze is daarbij niet vastgelegd. Als " de Cock" zou men nog een verwijzing kunnen zien naar de Franse vorm, De k-klank werd zowel in de C als in de K gehoord. Om een klank te versterken schreef men wel een verdubbeling van de letters, zoals de vorm ck. De klank van de totale naam werd daardoor niet veranderd. Uit onderzoek door andere naamdragers "de Kok" is bekend, dat de hierboven genoemde veronderstelling zou kunnen kloppen.

Maar wat weten we hierover van de "de Kok" in deze parenteel. Hierin kan ik kort zijn: niets.

We weten, dat de eerste de Kok, waarvan gegevens te vinden zijn, Joannes de Cock, woonde en leefde in het Land van Maas en Waal. Alle plaatsen daar komen bij de oudste generaties voor als woonplaats of andersinds.

Een opvallende overeenkomst in de familie de Kok (Kock,Cock) is het beroep bij de mannen. Zeer velen zijn timmerman en aannemer. In het Land van Maas en Waal vind je ook nu nog de naam de Kock met connecties met de bouw. Ook buiten dit gebied kan men deze verbinding van naam en vakgebied vinden. Een mogelijke veronderstelling is, dat men vanuit het zuiden als ambachtsman (timmerman) van bouwwerk naar bouwwerk is getrokken en op die manier in het Land van Maas en Waal terecht gekomen is

de Kock?/de Kok? Walterus
Kok/Coolwijk
de Kok of de KockAfb. 2

 

Wat is er gebeurd met de "c" in de naam. Gewoon "weggesleten"?
Bij het huwelijk van Coenradus Ludovicus de Kock met Grada van Coolwijk tekende Coenradus met C.L. de Kock. Zijn vader Hermen tekende met H. de Kook, waarbij de tweede o dus waarschijnlijk als "c" was bedoeld. (Afb.. 1)
Bij het huwelijk van Hermannis de Kock (zo geschreven in de acte) met Maria van Santvoort tekende Hermannis zoals afb.. 2 laat zien met H. d. Kok. Zijn vader tekende op dezelfde acte ook met H: de Kok.
Gezien het feit, dat de betrokkenen kennelijk konden lezen en schrijven moeten we vaststellen, dat het verdwijnen geen ambtelijke dwaling is geweest, maar dat de "c" gewoon werd weggelaten.
En verderop kan men zien, dat meneer pastoor het nodig vond om de c door te strepen in de doopinschrijving van Walterus de Kock. Hij vergat er alleen bij te zetten waarom hij dat heeft gedaan.
De oorzaak zal dus wel altijd een veronderstelling blijven.

 


Parenteel:
Parenteel van Henric (de) Cock.